Penilaian tanah ialah Konsep, makna, metodologi, peringkat, matlamat dan kebolehlaksanaan ekonomi

2024 Pengarang: Howard Calhoun | [email protected]. Diubah suai terakhir: 2024-01-15 14:14

Penggredan tanah ialah penilaian keadaan kawasan tertentu untuk kesuburannya. Setelah selesai prosedur ini, pakar membangunkan cadangan untuk pertanian untuk pengeluar pertanian. Semasa menjalankan penilaian, antara lain, pengezonan kawasan kajian dijalankan dengan definisi zon yang agak homogen dari segi kesuburan.

Apa yang dihasilkan untuk

Penilaian tanah ialah prosedur di mana pakar biasanya menyelesaikan tugas berikut:

• bandingkan dan kumpulkan tanah daerah, republik, wilayah, dsb.;
• tanah yang paling sesuai untuk penanaman tanaman pertanian dikenal pasti;
• nilai hasil aktiviti ekonomi pengeluar pertanian;
• dedahkan rizab yang tidak digunakan.

Selain itu, pakar menentukan keperluan untuk aktiviti tertentu yang bertujuan untuk meningkatkan produktiviti. Di samping itu, salah satu matlamat utama penilaian tanah adalah, sudah tentu, pengenalan kaedah baru.pertanian.

Persediaan

Menghasilkan penilaian tanah, sudah tentu, selepas kajian menyeluruh. Analisis tanah dilakukan menggunakan:

• kartogram;
• peta tanah;

• data tentang keadaan morfologi bumi;

• data tentang sifat fizikal dan kimia tanah.

Selain itu, penilaian dijalankan dengan mengambil kira data mengenai purata hasil jangka panjang tanaman pertanian utama yang ditanam di rantau ini (sekurang-kurangnya selama 5-10 tahun).

Langkah utama

Penilaian tanah ialah prosedur di mana pakar:

• proses semua data tanah di kawasan atau wilayah tertentu secara matematik atau statistik;
• bangunkan skala penilaian;
• tentukan skor purata wajaran.

Peringkat akhir penilaian sentiasa membangunkan cadangan praktikal untuk pengeluar pertanian.

Cara pemprosesan data statistik dilakukan

Peringkat penilaian ini dalam kebanyakan kes termasuk langkah berikut:

1. Plot rujukan dipilih, yang paling produktif, mengikut statistik jangka panjang.

2. Ciri-ciri tanah tapak yang dipilih dinilai dalam mata, yang jumlahnya hendaklah sama dengan 100 (kadang-kadang 50). Apabila menjalankan prosedur sedemikian, sebagai contoh, sifat tanah kawasan rujukan seperti pH, peratusan kandungan humus, jumlahpangkalan pertukaran, dsb.

3. Setiap tanda diagnostik bahagian lain di kawasan itu dianggarkan dalam mata yang berkaitan dengan standard menggunakan formula khas.
4. Tanda didedahkan yang menunjukkan sisihan tanah daripada tipikal. Pada masa yang sama, di zon taiga, sebagai contoh, ciri-ciri tanah seperti tahap kebocoran, kekakuan, dan pembersihan boleh dinilai, di zon padang rumput - kehadiran garam mudah larut, solonetsisme, dll. Setiap spesifik tanda sisihan tanah daripada tipikal dalam zon semula jadi tertentu sepadan dengan faktor pembetulan, diambil kira semasa menilai tapak.
5. Skor keseluruhan purata kualiti tanah ditentukan.

Sebagai penunjuk penilaian tanah, kedua-dua sifat yang diperolehi dalam proses penanaman dan sifat semula jadi boleh diambil. Semasa prosedur ini, antara lain, kawasan yang paling sesuai untuk penanaman tanaman tertentu dikenal pasti.

Apakah formula yang boleh digunakan dalam analisis matematik

Apabila melakukan penggredan dan penilaian tanah berhubung dengan piawai, pelbagai jenis penunjuk dinyatakan mengikut formula berikut:

B=(Pf100) / Pe, di mana:

B - skor penilaian itu sendiri, Pf - nilai sebenar penunjuk, Pe - nilai penunjuk ini dalam kawasan rujukan.

Purata skor bonitet tanah yang dikaji ditentukan menggunakan formula berikut:

B0=(∑B/n)K,di mana:

∑B - jumlah markah purata tertentu penunjuk anggaran (humus, pH, dsb.), n - bilangan penunjuk yang diambil kira, K - faktor pembetulan sisihan tanah daripada tipikal untuk sebarang ciri.

Cara skala penilaian dibangunkan

Selepas menjalankan analisis matematik semasa melakukan penilaian tanah dan penilaian ekonomi tanah, pakar mula mensistematikkan data yang dikumpul. Dalam kes ini, dua skala dalam mata disusun:

• pada sifat tanah;
• mengikut purata hasil tanaman pertanian utama yang diusahakan di kawasan kajian selama 5-10 tahun.

Skor skala kedua ditentukan seperti berikut:

1. Menggunakan peta tanah, pilih beberapa ladang di rantau ini, di mana tanah dengan hartanah tertentu, yang mana hasil dikira, menduduki 70-80% daripada kawasan itu.
2. Berdasarkan data pelaporan, purata hasil tanaman utama untuk 5-10 tahun dikira. Selanjutnya, hasil tertinggi pada tanah dengan sifat tertentu diambil sebagai 100 mata.

Pada peringkat penggredan dan penilaian ekonomi tanah seterusnya, pakar menyemak ketepatan kesimpulan mereka dengan membandingkan markah skala pertama dengan data skala kedua. Percanggahan dalam penunjuk tidak boleh melebihi 10%. Jika markah tidak sepadan dengan ketara, analisis semula dilakukan menggunakan penunjuk tanah diagnostik lain.

Peringkat ketiga

Selepasselepas skala disusun, pakar menentukan skor purata wajaran menggunakan formula berikut:

B0=(BI1P1 + BI2P2 + … + BInPn) / P, di mana:

• P - luas tanah bagi setiap jenis;
• BI - skor untuk setiap jenis tanah;
• P - jumlah keluasan kawasan kajian.

Sistematisasi keputusan bergantung pada nilai mata - beginilah cara peringkat analisis penilaian tanah biasanya berakhir. Penilaian tanah, seperti yang anda lihat, adalah prosedur yang agak rumit. Selepas ia dijalankan, pakar mula membangunkan cadangan untuk penggunaan tanah di wilayah yang dikaji.

Persamaan regresi

Persamaan sedemikian, sebenarnya, adalah model matematik produktiviti tanah di rantau tertentu. Ia digunakan apabila analisis multivariat dan korelasi digunakan dalam penggredan. Persamaan regresi kelihatan seperti ini:

Y=a + B1X1 + B2X2 + … + BnXn, di mana:

B1, B2…, Bn - pekali peningkatan hasil, X1, X2…, Xn - penunjuk faktor yang mempunyai kesan terbesar ke atasnya, a - jangka bebas, Y - hasil normal.

Petunjuk diambil kira semasa menggabungkan tanah ke dalam kumpulan

Tanah boleh diagihkan semasa penilaian dengan mengambil kira faktor berikut:

• milik wilayah iklim dan daerah pergunungan yang sama;
• darjah kedekatan dari segi sifat asas fizikal dan kimia, struktur morfologi, komposisi, bekalan nutrien;
• cirikelegaan di mana penutup tanah terbentuk;
• ciri sifat tanah yang mengurangkan kesuburannya, menyukarkan penggunaannya dan menentukan keperluan untuk pelbagai jenis perusahaan tebus guna tanah.

Apakah sifat fizikal bumi yang boleh menentukan kualitinya

Tahap kesuburan tanah, antara lain, mungkin bergantung kepada faktor seperti:

• peratusan humus;
• ketebalan ufuk humus;
• peratusan kelodak;
• peratusan tanah liat;
• rizab kasar humus, nitrogen, kalium dan fosforus;
• komposisi granulometrik;
• jumlah asas yang diserap.

Selain itu, hasil tanaman yang ditanam di kawasan tertentu dipengaruhi dengan ketara oleh keasidan tanah.

Klasifikasi tanah

Pada masa ini, sejumlah 7 kategori utama tanah dibezakan, termasuk 37 kelas:

• tanah yang sesuai untuk pertanian;
• hayfields;
• padang rumput;
• tidak sesuai untuk menanam tanaman tanah pertanian;
• tanah yang berpotensi sesuai untuk pertanian selepas tebus guna tanah;
• tidak sesuai untuk tanah pertanian;
• dilanggar.

Tanah pertanian

Tanah di kawasan yang tergolong dalam kategori ini dicirikan oleh tahap kelembapan dan pertukaran udara yang tinggi. Tanah sedemikian sentiasa mengandungi nutrien yang mencukupi untuk menanam pelbagai jenis tanaman.

Kategori yang sesuai untuk tanah pertanian, seterusnya, termasuk beberapa kelas. Ini termasuk tadahan air bersaliran dan cerun sederhana:

• lempung ringan dan karbonat lempung;
• bukan karbonat;
• berpasir dan berpasir dengan peningkatan pengaruh batuan ringan;
• dengan peningkatan pengaruh batuan berat, tanah liat;
• dengan peningkatan pengaruh mendapan batu kerikil.

Kategori ini juga termasuk tanah bersaliran buruk jangka pendek berair daripada jenis yang sama. Di samping itu, cerun lembut yang sedikit bahaya-hakisan dianggap sesuai untuk tanah pertanian:

• di atas batu yang lepas, termasuk dihanyutkan sedikit;
• cerun landai berlumpur dan liat, termasuk hanyut;
• di atas batu yang padat, termasuk batu yang telah dihanyutkan.

Tanah yang ditanam, sudah tentu, kelas yang berasingan sesuai untuk tanah pertanian.

Hayfields

Pertama sekali, kategori ini termasuk tanah padang rumput dataran banjir:

• tanah liat dan tanah liat;
• berpasir dan berpasir.

Hubungkan dengan padang rumput kering dan kawasan bukan dataran banjir dengan jenis tanah yang sama.

Pastura

Kawasan sedemikian digunakan terutamanya untuk meragut lembu, lembu kecil dan kuda. Kategori padang rumput termasuk, sebagai contoh, tanah solonetz dan:

• automorfik;
• semihydromorphic;
• hidromorfik bercantum.

Juga padang rumput boleh digunakan:

• berair;
• sangat berbatu dan kerikil;
• pasir rumput.

Tanah manakah yang dianggap tidak sesuai untuk menanam tanaman pertanian

Kategori ini pula termasuk:

• paya tinggi;
• peletak batu;
• kerikil.

Tanaman tidak ditanam di atas endapan batu kelikir dan beberapa jenis tanah lain.

Tanah yang Perlu Diperbaiki

Selepas menjalankan pelbagai jenis langkah penambakan, tanah gambut, misalnya, boleh menjadi sesuai untuk menanam tanaman pertanian:

• tanah pamah dan gambut peralihan;
• tanah pamah dan mineral peralihan.

Juga kategori ini termasuk:

• tanah yang sangat masin;
• kompleks pancaran jurang;
• takyrs;
• pasir tanpa tumbuh-tumbuhan.

Tanah tidak sesuai untuk pertanian

Kategori tanah ini merujuk terutamanya kepada:

• batu danpeletakan;
• glasier.

Sudah tentu, kawasan yang dilitupi salji, serta dasar pelbagai jenis takungan, juga dianggap tidak sesuai untuk pertanian.

Apakah ciri penilaian yang paling kerap diambil kira semasa menilai tanah

Oleh itu, penilaian tanah ialah prosedur moden, asas teorinya ialah hubungan antara:

• komponen tanah;
• tanah dan tumbuh-tumbuhan tumbuh di atasnya.

Nisbah ini pernah ditubuhkan oleh saintis Rusia V. V. Dokuchaev. Beliau juga merupakan orang pertama yang merumuskan konsep "penilaian tanah". Institut Tanah Rusia kemudiannya dinamakan sempena nama penyelidik ini.

Menurut draf garis panduan sementara untuk penilaian tanah, yang dibangunkan oleh pakar institusi ini dengan kerjasama saintis dari Rosgiprozem, bagi zon-zon di mana pertanian disediakan dengan kelembapan (taiga dan hutan burozem), adalah disyorkan untuk mengambil kira faktor penilaian berikut:

• pH ekstrak garam;
• kandungan humus dalam tanah yang boleh ditanam;
• keasidan hidrolitik;
• kandungan fosforus mudah alih;
• komposisi mekanikal tanah;
• jumlah asas yang diserap;
• darjah ketepuan asas.

Untuk kawasan pergunungan dan kaki bukit, zon hutan padang rumput, kawasan yang habis dan kekurangan kelembapan:

• kandungan humus dalamtanah atas;
• kapasiti penyerapan asas;
• darjah ketepuan asas;
• tindak balas larutan tanah;
• komposisi mekanikal.

Untuk zon pertanian pengairan:

• komposisi mekanikal;
• darjah saliran dan penanaman tanah.

Selaras dengan ciri-ciri tanah di kawasan tertentu, senarai ciri diagnostik yang diambil kira boleh ditentukan.

Kaedah penilaian tanah sedia ada

Prosedur sedemikian boleh dijalankan, contohnya, mengikut kaedah berikut:

1. Tyumentsevskaya. Dalam kes ini, peratusan humus dalam tanah diambil kira terutamanya.
2. Burlakovskaya. Apabila menggunakan teknik ini, sifat tanah dan hasil gandum musim bunga diambil sebagai asas.

Semasa menjalankan penyelidikan mengenai plot tanah, antara lain SEI boleh diambil kira - nilai indeks ekologi tanah. Kaedah penilaian tanah ini dibangunkan oleh I. I. Karmanov dari Institut Tanah.