Kerosakan sebenar. Pemulihan kerosakan sebenar

2024 Pengarang: Howard Calhoun | [email protected]. Diubah suai terakhir: 2023-12-17 10:36

Kerugian diiktiraf sebagai akibat harta negatif yang timbul berkaitan dengan pelanggaran hak subjek. Mereka bertindak sebagai elemen penting dalam komposisi tingkah laku yang menyalahi undang-undang jika ia mengakibatkan perbuatan mereka. Pertimbangkan lebih lanjut perkara yang menjadi kerugian dalam bentuk kerosakan sebenar.

Maklumat am

Dalam undang-undang sivil, ganti rugi adalah syarat objektif dan ukuran tanggungjawab. Ini membolehkan mereka mendapat pampasan sepenuhnya. Pemulihan kerosakan sebenar, oleh itu, menyumbang kepada pemulihan status harta mangsa, membawanya ke keadaan asalnya (sebelum pelanggaran).

Definisi

Dalam Kanun Sivil, kerugian adalah kos yang subjek, yang haknya dilanggar, telah ditanggung atau perlu ditanggung untuk memulihkan status hartanya. Ia juga dipanggil kerosakan atau kehilangan barang berharga atau kehilangan keuntungan yang boleh terakru kepada seseorang di bawah keadaan perolehan biasa jikakepentingannya tidak dilanggar. Takrifan ini terkandung dalam Seni. 15 daripada kod. Oleh itu, undang-undang memilih kerosakan sebenar dan kehilangan keuntungan.

Pendapatan tidak diperoleh

Kerosakan sebenar dan kehilangan keuntungan mempunyai beberapa ciri tersendiri. Maklumat paling lengkap tentang kehilangan pendapatan dinyatakan dalam Resolusi pleno Mahkamah Agung No 25 2015-23-06. Dokumen itu menyatakan bahawa, dalam pengertian Seni. 15 sebagai keuntungan yang hilang, seseorang harus mengiktiraf keuntungan yang hilang, yang mana jisim harta subjek yang haknya dilanggar akan meningkat jika tiada tingkah laku yang menyalahi undang-undang. Oleh kerana kita bercakap tentang kehilangan pendapatan, apabila menyelesaikan kes yang berkaitan dengan pembayaran baliknya, ia mesti diambil kira bahawa pengiraannya, yang disediakan oleh plaintif, biasanya anggaran dan bersifat kebarangkalian. Keadaan ini tidak boleh dengan sendirinya bertindak sebagai alasan untuk enggan menerima permohonan. Sekiranya orang yang melanggar hak plaintif menerima pendapatan berkaitan dengan tindakan kelakuannya yang menyalahi undang-undang, mangsa mempunyai hak untuk menuntut pampasan, bersama-sama dengan kerugian lain, untuk kehilangan keuntungan dalam jumlah tidak kurang daripada pendapatan ini. Dalam menentukan kehilangan keuntungan, mahkamah mesti mengambil kira bukan sahaja potensi hasil, tetapi juga kos yang diperlukan untuk mendapatkannya. Pampasan boleh dinafikan jika anggaran kos tidak diberikan.

Kerosakan sebenar: RF Civil Code

Selaras dengan Seni. 393 Kod, subjek mesti memberi pampasan kepada pemiutang untuk kerugian yang ditanggung akibat daripada kegagalan prestasi ataupemenuhan syarat transaksi yang tidak wajar. Kewajipan yang sepadan timbul daripada kontrak berkaitan dengan mendatangkan bahaya, serta atas alasan lain yang diperuntukkan dalam perundangan. Yang terakhir ditunjukkan dalam Seni. 8 CC. Alasan untuk kemunculan kewajipan, khususnya, termasuk tindakan badan negeri dan pihak berkuasa tempatan, keputusan mesyuarat, acara undang-undang, dengan permulaan tindakan normatif mengaitkan kemunculan akibat undang-undang sivil, dan sebagainya.

Ciri-ciri bukti

Apabila menghantar permohonan menuntut pampasan untuk ganti rugi (kerosakan sebenar), plaintif mesti menyediakan bahan yang mengesahkan:

1. Tingkah laku yang salah.
2. Hakikat berlakunya bahaya dan besarnya.
3. Hubungan antara tindakan/tidak bertindak dan akibat.

Jumlah dan jenis bukti yang plaintif perlu berikan bergantung pada jenis kerosakan sebenar: harta hilang atau rosak, perbelanjaan tertentu telah ditanggung, dan sebagainya. Penjelasan mengenai perkara ini diberikan dalam Keputusan Mahkamah Agung No. 6/8 1 Julai 1996. Perenggan 10 dokumen ini menyatakan bahawa kerosakan sebenar termasuk bukan sahaja kos sebenar yang ditanggung oleh mangsa, tetapi juga kos yang dia perlu menanggung untuk memulihkan hak mereka yang dicabuli. Keadaan ini mesti diambil kira semasa menyelesaikan kes yang berkaitan dengan pembentangan tuntutan untuk pampasan bagi kemudaratan. Keperluan untuk perbelanjaan yang membentuk kerosakan sebenar juga mesti disahkanpengiraan dan bukti lain. Yang terakhir boleh menjadi anggaran kos yang diperlukan untuk menghapuskan kekurangan produk, perjanjian yang mewujudkan liabiliti untuk ketidaksempurnaan obligasi, dan sebagainya.

Dalam proses membuktikan saiz dan hakikat berlakunya bahaya, adalah perlu untuk mengambil kira peruntukan perenggan 49 keputusan di atas. Selaras dengan mereka, kerosakan sebenar difahamkan sebagai perbelanjaan yang akan ditanggung oleh mangsa dalam bentuk barangan. Jadi, jika hak yang dilanggar itu sepatutnya dipulihkan melalui pemerolehan barang berharga atau perkhidmatan / kerja tertentu, kosnya harus ditentukan mengikut cara yang diperuntukkan dalam Seni. 393, perenggan 3 kod, dan dalam kes di mana, pada tarikh memfailkan tuntutan atau membuat keputusan, perbelanjaan sebenar mangsa masih belum dibuat.

Momen penting

Menurut perenggan 3 Seni. 393 Kod, melainkan jika diperuntukkan sebaliknya oleh undang-undang, tindakan atau perjanjian normatif lain, apabila menentukan jumlah kerugian, adalah perlu untuk mengambil kira harga yang wujud di tempat di mana kewajipan itu harus dipenuhi, pada hari pembayaran balik secara sukarela tuntutan pemiutang oleh penghutang. Jika yang terakhir tidak berlaku, maka kos yang berkuat kuasa pada hari permohonan dikemukakan kepada mahkamah diambil kira. Memandangkan keadaan, pihak berkuasa berwibawa boleh memberikan tuntutan ganti rugi berdasarkan harga semasa pada tarikh keputusan dibuat.

Jumlah pembayaran balik

Orang yang menyaman mungkin memerlukan pelanggar untuk membayar pampasankerosakan sebenar (material) sepenuhnya, melainkan undang-undang atau kontrak memperuntukkan jumlah yang lebih kecil. Peraturan ini mesti dipertimbangkan bersama dengan Seni. 400 Kanun Sivil. Mengikut norma:

1. Untuk beberapa kewajipan, termasuk yang berkaitan dengan jenis aktiviti tertentu, undang-undang mungkin mengenakan had ke atas pampasan penuh untuk kerugian.
2. Perjanjian untuk mengurangkan liabiliti penghutang di bawah perjanjian melekat dan tindakan lain, di mana pemiutang adalah individu yang bertindak sebagai pengguna, dianggap tidak sah, dengan syarat amaun liabiliti ditentukan oleh norma atau ia disimpulkan sebelum berlakunya keadaan yang melibatkan akibat negatif untuk kegagalan melaksanakan atau pelaksanaan tugas yang tidak wajar.

Contoh

Perundangan menetapkan kes berikut apabila hak pemiutang untuk menuntut ganti rugi sebenar langsung daripada penghutang adalah terhad sepenuhnya:

1. St. 78 Kanun Sivil. Pengganti (waris) ahli perkongsian am bertanggungjawab atas kewajipan persatuan kepada pihak ketiga, yang mana, di bawah Seni. 75, perenggan 2, peserta yang meninggalkannya akan menjawab dalam had harta yang dipindahkan.
2. Selaras dengan Seni. 354 Kod Penghantaran Saudagar, liabiliti pemilik kapal dan penyelamat adalah terhad mengikut keperluan yang ditetapkan oleh kod dalam Seni. 355.
3. Jika pen alti diperuntukkan untuk pelaksanaan yang tidak wajar atau ketidaklaksanaan kewajipan, kerosakan sebenar akan dibayar pampasan pada bahagian yang tidak dilindungi olehnya. Mengikut undang-undang atau kontrakmenentukan kes yang berbeza. Sebagai contoh, adalah mungkin untuk mendapatkan hanya pen alti, tetapi bukan kerugian, apabila tuntutan untuk pampasan kerosakan sepenuhnya yang melebihinya boleh dibuat, dan juga apabila salah satu atau yang lain boleh diberi pampasan atas pilihan mangsa..

Nuansa

Anda harus memberi perhatian kepada fakta bahawa faedah ke atas penggunaan dana orang lain sentiasa mempunyai ciri mengimbangi. Ini bermakna Kanun Sivil membenarkan pampasan untuk kerosakan sebenar hanya di bahagian yang tidak dilindungi oleh mereka. Peruntukan ini ditubuhkan oleh perenggan 2 Seni. 395 Kanun, serta perenggan 50 Dekri Mahkamah Agung No. 6 dan Plenum Mahkamah Timbang Tara Tertinggi bertarikh 1 Julai 1996 No. 8. Kerosakan sebenar yang ditanggung oleh organisasi atau warganegara berkaitan dengan tindakan yang menyalahi undang-undang / ketiadaan tindakan negara, pihak berkuasa tempatan atau pekerja struktur ini, termasuk apabila mengeluarkan tindakan undang-undang yang bercanggah dengan norma, tertakluk kepada pampasan oleh Persekutuan Rusia, entiti konstituen Persekutuan Rusia atau majlis perbandaran. Preskripsi ini terkandung dalam Art. Codex 16.

Amalan mahkamah

Badan yang diberi kuasa membatalkan keputusan awal yang memihak kepada plaintif, yang menuntut pampasan untuk kerosakan sebenar dan kehilangan pendapatan di bawah perjanjian REPO. Mahkamah menegaskan bahawa penjual-pemiutang tidak dapat membuktikan berlakunya kerugian kewangan yang timbul daripada kegagalan penghutang untuk memenuhi obligasi berkaitan pemulangan sekuriti. Oleh itu, keengganan untuk memenuhi permohonan itu dibenarkan oleh kegagalan untuk menyerahkan dokumen sokongan.

Plaintif memfailkan tuntutan untuk membayar pampasan bagi kerosakan sebenar yang timbuldalam kes penyimpanan harta yang tidak wajar yang telah dirampas oleh badan persekutuan eksekutif. Permohonan itu diberikan, kerana pemindahan barang berharga tidak membebaskan negara daripada liabiliti untuk kerugian yang disebabkan oleh kegagalan struktur yang dibenarkan untuk memastikan keselamatan sesuatu. Kerosakan sebenar telah dikira oleh plaintif sebagai perbezaan antara harga belian dan harga jualan sebenar produk yang rosak. Pemohon menentukan pendapatan yang hilang mengikut harga jualan barangan berkualiti yang mencukupi sedia ada di pasaran. Pada masa yang sama, kos pengangkutan dan perolehan serta harga belian telah ditolak.

Contoh seterusnya berkenaan penilaian yang tidak wajar oleh mahkamah terhadap hujah defendan tentang hubungan sebab akibat antara tindakannya dan berlakunya akibat negatif dalam bentuk kemudaratan kepada plaintif. Selaras dengan pendapat teknikal, punca perlanggaran lokomotif diesel dan gerabak, akibatnya pemohon mengalami kerosakan sebenar, menunjukkan kehadiran pelanggaran dalam tindakan / tidak bertindak defendan dan pelanggan. Yang terakhir, di bawah terma kontrak, memikul kewajipan untuk memberi arahan untuk penggunaan lokomotif. Dalam keadaan ini, keputusan yang dibuat dalam kes itu tidak boleh dianggap sah. Dalam hal ini, mereka tertakluk kepada pembatalan, dan bahan kes akan dihantar untuk pertimbangan semula kepada contoh pertama untuk mengkaji keperluan yang dinyatakan, mengenal pasti peristiwa sebenar kejadian dan menilai bukti yang diberikan.

Majlis lain

Dalam rayuan kasasi, pemohon, yang berdaya saingpengurus, merujuk kepada kemustahilan untuk menentukan jumlah kerosakan. Sebagai justifikasi, subjek memetik fakta bahawa kontrak, di mana pihak kedua adalah peserta dalam pembinaan bersama, belum ditamatkan. Contoh kasasi tidak menerima hujah ini, kerana Undang-undang Persekutuan "Mengenai Kebankrapan" tidak menetapkan larangan untuk menetapkan jumlah kerugian jika subjek tidak menolak untuk memenuhi syarat transaksi. Di samping itu, di bawah Seni. 201.6 undang-undang tersebut telah dipinda. Dengan mengambil kira mereka, peserta pembinaan boleh menghadiri mesyuarat pemiutang dan mempunyai beberapa undi yang ditentukan mengikut jumlah yang dibayar kepada pemaju di bawah perjanjian yang memperuntukkan pemindahan perumahan atau nilai harta yang diberikan kepada syarikat perkhidmatan, serta sebagai jumlah kerugian dalam bentuk kerosakan sebenar. Ia ditubuhkan di bawah Art. 201.5, perenggan 2. Kesemua fakta ini bersama-sama menunjukkan bahawa kewujudan keperluan untuk pemindahan premis dan kontrak yang tidak ditamatkan tidak dianggap sebagai penghalang untuk menentukan jumlah kerosakan sebenar.

Adalah perlu dikatakan bahawa pertikaian mengenai pampasan untuk kerugian selalunya berkaitan dengan hartanah. Sebagai contoh, dalam Seni. 161, bahagian 1 LCD menetapkan bahawa pengurusan di bangunan pangsapuri harus menyediakan keadaan yang selamat dan baik untuk penduduk tinggal, mengekalkan harta bersama dalam keadaan baik, menyelesaikan isu yang berkaitan dengan operasinya, serta menyediakan perkhidmatan awam yang ditetapkan.

Plaintif menghantar permohonan kepada mahkamah untuk pampasan bagi kerosakan yang disebabkan oleh kemalangan dalam saluran paip sejukbekalan air. Mahkamah meneliti bahan yang dikemukakan. Dengan mengambil kira keadaan, contoh yang dibenarkan memenuhi tuntutan pemohon, mengenakan pen alti ke atas syarikat pengurusan.

Kesimpulan

Amalan mahkamah menunjukkan bahawa pertikaian tentang pampasan untuk kerosakan sebenar dan kehilangan keuntungan sering dipertimbangkan oleh badan yang diberi kuasa. Kesukaran utama dalam prosiding timbul pada peringkat mengumpul dan menyediakan bukti yang menyokong kedudukan pihak-pihak. Pada masa yang sama, adalah untuk kepentingan setiap peserta dalam konflik untuk membawa jumlah maksimum hujah yang memihak kepada mereka. Sudah tentu, ia mesti diperoleh secara sah.

Pakar mengesyorkan agar anda memberi perhatian khusus kepada pengiraan. Pengiraan perlu dibuat bukan sahaja untuk kerosakan sebenar, tetapi juga untuk jumlah yang dijangka akan dibelanjakan untuk pemulihan hak. Sama pentingnya ialah ketepatan pengiraan keuntungan yang hilang.

Pada masa yang sama, perlu dikatakan bahawa banyak pertikaian tidak sampai ke mahkamah, kerana kedua-dua pihak berjaya menyelesaikan semuanya secara baik. Pakar mengesyorkan, jika keadaan membenarkan, hantar dahulu tuntutan kepada subjek yang telah melanggar kewajipannya. Ia harus menunjukkan tidak sah tindakan / tidak bertindak, serta menentukan jumlah pampasan dan tempoh di mana ia mesti disediakan. Jika tidak dapat menyelesaikan konflik dengan cara ini, maka anda harus pergi ke mahkamah.